Johnny B (Johnny Bishop) zijn roots moeten we gaan zoeken in Charlottesville (Virginia). Als toegewijd 'Harpplayer' is hij zijn hart verloren aan de Chicago Blues en samen met zijn 'Goodes' (Ed Eastridge-Guitar, Bobby Gagnier-Drums, Brian Kennell-Bass) brengt hij met deze 'Have Mercy' een album uit dat hoofdzakelijk is gevuld met klinkende covers. Alleen 'Mood Tuesday' en 'I'm Lonesome' zijn van de hand van Johnny. Johnny B and The Goodes hebben voor het maken van dit album hulp gekregen van 2 andere muziekanten, Ted Mortimer, guitaar op de nummers 9 en 11, en Wally Wysk met gitaar op nummer 7.

Openen doen ze met 'Trouble No More' en is van de hand van Muddy Waters gevolgd door het bluesy 'Blue Lights'. Al meteen krijgen we hier de bevestiging dat Johnny B een 'beat farmer' is van het zuiverste ras. Vervolgens krijgen we 'I'm Ready', niet de versie van W.Dixon maar de versie van Fats Domino. Zelfs deze versie met 'harp' gebracht doet het niet minder swingen dan bij het originele.

Big Walter Horton die bekend stond om zijn 'Mellow' harmonicaspel was tijdens de jaren '40 zelf een befaamd Chicago Blues artiest en van deze Walter brengt hij 'Hard Hearted Woman'. 'Nine Below Zero' van Sonny Boy Williamson II wordt hier met veel overgave gebracht en 'this music won't put me down' al dateert het al van 1951. Een 2de nummer van Muddy Waters brengt hij met 'Honey Bee'. Met 'Mood Tuesday' laat Johnny B toch ook horen dat hij als componist ook wel talent heeft, een nummer met een mooie akoestische flamenco intro.

Uit de 'Postwar' Chicago Blues komt 'I'ts Too Late Brother' van Little Walter aka Marion Walter Jacobs. Little Walter, die al op 38 jarige leeftijd van ons is heengegaan door een ordinair straatgevecht met dronkaards, was toch ook tijdens zijn relatieve jonge carrière één van de voornaamste Chicago harmonica spelers. Van diezelfde Little Walter brengt Johhny B ook nog 'Mellow Down Easy'.

Johnny Bishop's long time commitment to the true blues is in full evidence on his debut CD.
He's always been a deep harp man with a big full tone, but I don't know what took him so long to start singing!
He plays AND sings with a genuine heartfelt sincerity that is uncommonly refreshing."
Rick Estrin

translation by Laurence

In order to find the roots of Johnny B (Johnny Bishop) you have to go to Charlottesville (Virginia). As a dedicated ‘harp player’ he lost his soul to Chicago Blues and together with his ‘Goodes’ (Ed Eastridge-gitar, Bobby Garnier-drums, Brian Kennell-bass) brought out ‘Have Mercy’, an album with mainly solid covers. Only ‘Mood Tuesday’ and ‘I’m Lonesone’ were written by Johnny himself. For this album Johnny B and the Goodes got the help of two other guitarists, Ted Mortimer on track 9 and 11, and Wally Wysk on track 7.

First comes ‘Trouble No More’ from Muddy Waters, followed by the bluesy ‘Blue Lights’. We immediately felt that Johnny B is a pure ‘beat farmer’. Next we get ‘I’m ready’, not the version of W.Dixon but the one from Fats Domino. Their interpretation with ‘harp’ swings as much as the original.

Big Walter Horton was a famous Chicago Blues artist in the 40’s, remembered for his ‘Mellow’ harmonica play, and from him comes ‘Hard Hearted Woman’. ‘Nine Below Zero’ from Sonny Boy Wiliamson II is played with soul, as is ‘this music won’t put me down’, although the latter is back from 1951. ‘Honey Bee’ is another one from Muddy Waters. In ‘Mood Tuesday’, a song with a nice acoustic flamenco intro, Johnny B proves he is also a talented composer.

‘It’s Too Late Brother’ from Little Walter aka Marion Walter represents the ‘Postwar’ Chicago Blues’. Little Walter left us age 38 after an ordinary street fight with drunks, but had been one of Chicago’s most important harmonica players during his short career. ‘Mellow Down Easy’ comes from the same source.